《满江红 棠村尚书得第五令子,先有梦兆。作松下五苗图志异,命制此阕》拼音版

清代李良年

mǎnjiānghóngtángcūnshàngshūlìngzixiānyǒumèngzhàozuòsōngxiàmiáozhìmìngzhìquè--liángnián

hǎomèngshuíchuáncānglínshùjīngràoqiàliúzhàngjuǎnrènhuánréndào

shēngzidāngwèifēngsuìshūzǎobiànlángxiédàokànlǒng西huāèxièjiālánhúnfáncǎo

fèngxiùzhēnshénqiǎotiānhuàlóngmiánhǎosōngfángwènniánzuìxiǎo

cǎozhīmíngwèizhācéngjūnwángxiàoqiězhòngshàngjīnménjiābiǎo

李良年简介

唐代·李良年的简介

(1635—1694)清浙江秀水人,字武曾。诸生。与兄李绳远、弟李符并著诗名,时称三李。又与朱彝尊称朱李。诗初学唐人,持格律甚严。古文长于议论。曾举博学鸿儒科,罢归。有《秋锦山房集》。

...〔 ► 李良年的诗(143篇)